شبیهساز سامانه توان یا مانندسازهای سامانه‌های توان به ابزاری گفته می‌شوند که رفتار واقعی شبکه قدرت را به کمک مدل‌های ریاضی پیش‌بینی می‌کنند و برای آموزش کاربران و آشنایی با شرایط واقعی در راستای بالابردن سرعت و درستی تصمیم‌گیری هنگام کار با کالاهای گوناگون سامانه نیرو تحت شرایط مختلف بکار می‌روند. از آنجا که دسترسی به کل یا بخش‌های گوناگون شبکه نیرو به دلایل ایمنی و هزینه بربودن شدنی نیست، بررسی رفتار و کارکرد سامانه‌های توان با آزمایش‌های واقعی بر روی آنها امکان‌ناپذیر است. از این رو، پیدایش بسته‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری با هزینه کمتر و ابعاد کوچکتر که توانایی مانندسازی رفتارها و کارکردهای سامانه در حالت واقعی را داشته باشد، مؤثر و کارساز می‌باشد. در سامانه برنامه‌ریزی شده که می‌توان آن را مانندساز آنالوگ سامانه توان نامید، توانایی بررسی پدیده‌های سامانه توان بگونه‌ای که در یک شبکه توان واقعی از گام تولید نیرو تا مصرف رخ می‌دهند، وجود دارد. در واقع این سامانه، مدل کوچک شده یک شبکه توان بزرگ است که دارای ژنراتور، ترانسفورماتور، توانراه‌ها و غیره می‌باشد و ویژگی‌های بخش‌های گوناگون را به‌گونه واقعی مدلسازی می‌نماید.
شبیهسازی ساخت‌وساز و مدیریت (به انگلیسی: Simulation of construction and management)[1] یکی از زیرسبک‌های ژانر شبیهسازی است که در آن بازیکن(ها) با استفاده از منابع و ابزار های محدودی که در اختیار دارند باید یک اجتماع بسازند و آن را گسترش دهند و مدیریت کنند.[2]
شبیهسازی یک مشخصه مهم در سیستم‌های مهندسی است. به عنوان مثال در مهندسی برق، از خطوط تأخیری استفاده می‌شود تا تأخیر تشدید شده و شیفت فاز ناشی از خط انتقال واقعی را شبیهسازی کنند. مشابهاً، از بارهای ظاهری می‌توان برای شبیهسازی مقاومت بدون شبیهسازی تشدید استفاده کرد و از این حالت در مواقعی استفاده می‌شود که تشدید ناخواسته باشد. یک شبیهساز ممکن است تنها چند تا از توابع و عملکردهای واحد را شبیهسازی کند که در مقابل با عملی است که تقلید نامیده می‌شود.
اغلب شبیه‌سازی‌های مهندسی مستلزم مدلسازی ریاضی و بررسی‌های رایانه یار هستند. به هر حال موارد زیادی وجود دارد که مدلسازی ریاضی قابل اعتماد نمی‌باشد. شبیهسازی مشکلات مکانیک سیالات اغلب مستلزم شبیه‌سازی‌های ریاضی و نیز فیزیکی است. در این موارد، مدل‌های فیزیکی نیاز به شبیهسازی دینامیک دارند.
شبیهسازی در بسیاری از زمینه‌ها استفاده می‌شود، مانند شبیهسازی فناوری برای بهینه‌سازی یا تنظیم عملکرد، مهندسی ایمنی، آزمایش، یاددهی مهارت، آموزش و پرورش و بازی‌های ویدیویی. معمولاً، برای مطالعه مدل‌های شبیهسازی، از آزمایش‌های رایانه ای استفاده می‌شود. از شبیهسازی همچنین در مدلسازی علمی سیستم‌های طبیعی یا انسانی نیز استفاده می‌شود تا از عملکرد آنها بینشی حاصل شود،[3] برای مثال در علم اقتصاد.
از شبیهسازی زمانی استفاده می‌شود که سیستم واقعی را نتوان درگیر کرد. ممکن است سیستم واقعی در دسترس نباشد، یا اینکه درگیر شدن با سیستم واقعی خطرناک باشد. همچنین ممکن است سیستم طراحی شده باشد ولی هنوز ساخته نشده باشد.[4]
موضوعات کلیدی در شبیهسازی شامل کسب منابع معتبر اطلاعاتی در مورد انتخاب مربوط به ویژگی‌ها و رفتارهای کلیدی، استفاده از تقریب‌ها و مفروضات ساده در شبیهسازی و وفاداری و اعتبار نتایج شبیهسازی است. رویه‌ها و پروتکل‌های تأیید و اعتبارسنجی مدل، یک زمینه مداوم از مطالعه آکادمیک، اصلاح، تحقیق و توسعه در فن آوری یا عمل شبیهسازی، به ویژه در کارهای شبیهسازی رایانه ای است.
شبیهسازی[1] (به انگلیسی: simulation) تقلید تقریبی یک عملیات، فرایند، یا یک سیستم است،[2] که نشان دهنده عملکرد آن در طول زمان می‌باشد.
